De Bijbel maakt ons Bijbelgelovende Baptisten

 (Alle in dit artikel genoemde Bijbelteksten zijn het beste te raadplegen in een Statenvertaling 1637, zoals die door de Gereformeerde Bijbelstichting te Leerdam uitgegeven wordt)

     Augustus 2010. Een groep Bijbelgelovende Baptisten staan te evangeliseren in een drukke winkelstraat in Offenburg, in het westen van Duitsland. Opeens wordt een man razend op een van de traktaat-uitdelende broeders. Hij schreeuwt en maakt gebaren. Ik zie dit op een honderd meter afstand. Ikzelf ben een deelnemer aan deze evangelisatie-aktie. Een Bijbelgelovige Christen is het gewend om het evangelie onder de mensen te brengen (Hand. 8:4). De man loopt in mijn richting. Bij mij aangekomen ziet hij dat ik bij het gezelschap hoor. “Mag ik u iets vragen?” vraagt de man nog steeds opgewonden. “Horen jullie bij die kerk van president Bush?” Veel Baptisten zouden de vraag niet snappen, maar ik vermoed al waar de schoen wringt. Praktisch alle religieuze mensen in deze wereld zijn het gewend om een link te leggen tussen een overheid en een staatsreligie. Woon je in Japan, dan ben je een Sjintoïst. Woon je in China, een communist (dat is ook een religie, alleen is hier de mens zijn eigen godheid. Alle filosofieën en politieke overtuigingen, zijn religieuze overtuigingen! Men gelooft ze, belijdt ze, maar kan ze niet bewijzen als zijnde de totale waarheid en het verlost de ziel niet van zonden). Woon je in Griekenland dan ben je Grieks-orthodox. Woon je in Frankrijk dan ben je Rooms-Katholiek. Woon je in Saoedi-Arabië dan ben je een Soenitische (Wahabitische) Moslim. Woon je in Iran, dan ben je een Sji-itische Moslim. Voor de meeste mensen is het zo dat je de staatsreligie aanhangt in het land waar je woont! Heb je een andere overtuiging, dan ben je sektarisch. Wil je je als Nederlands Protestant vestigen in Griekenland, dan zou je je moeten aanpassen aan de christelijke staatsreligie in dat land. Deze man die mij iets vraagt bedoelt te zeggen: Jullie noemen jullie zelf Baptisten. Die oorlogshetser Bush is ook een Baptist. Jullie proberen hier, als Amerikaanse zendelingen, een Amerikaanse staatsreligie aan ons op te dringen, terwijl dat voor ons hier in Duitsland een sektarische leer is. Wij hebben hier al de Rooms Katholieke, Lutherse en Gereformeerde leren. Ik vertel hem eerst dat ik en de rest uit Nederland, Duitsland en Zwitserland afkomstig zijn. De man begint zich te verontschuldigen. Verder zeg ik dat die Bush wel een Baptist kan zijn, maar dat deze zich ook ooit moet verantwoorden voor zijn Schepper. Baptisten zijn gezagsgetrouw, maar horen geen politiek te bedrijven. “Wat vindt u dan van oorlog?” vraagt hij. Ik zeg hem dat we alleen geestelijke wapens hebben (Bijbel en gebed) en dat iedere Baptist zelf voor zijn/haar geweten moet uitvinden in hoeverre we in deze wereld meedoen. MAAR dat we ons Christelijk geloof, naar de Bijbel, NOOIT met wereldse politiek of gewapende strijd horen te verbreiden! Dit is iets nieuws voor deze man. Hij bedankt me voor het antwoord en verdwijnt in de massa!

     Waarom deze lange inleiding? Het is een illustratie van hoe de meeste mensen denken over religies (ook het Christendom) en de verbinding met wereldse macht, politiek en oorlogen. De meeste oorlogen onstaan door religies (zoals gezegd, politieke overtuigingen zijn in wezen ook religies. Zo is de 2e W.O. één van de grootste religieuze oorlogen ooit geweest). Wij Bijbelgelovigen hebben altijd het adagio verkondigd van: een religieus mens is een bloedvergieter, en een religieuze leider een massamoordenaar! Voor ons is religie een scheldwoord. Het betekent: alles wat mensen aan handelingen bedenken om in het reine te komen met een eventuele god, goden, of wat men maar aanbidden wil (zoals bijvoorbeeld de mens zelf). Bijbelgelovers (in welke denominatie ze ook zitten) trachten religie-vrij te leven en Waarheid na te volgen, zoals die in de Bijbel beschreven staat. In tegenstelling tot andere religieuze boeken is de Bijbel niet statisch. Met andere woorden, religieuze boeken beschrijven hun godheid en wat mensen moeten doen om erbij te horen. Vaak zijn deze boeken beperkt tot de tijd waarin ze geschreven zijn of zelfs de regio. Zo moet een Hindoe zich ritueel reinigen in de Ganges in India. De bedenkers destijds hadden nooit overzien hoe lastig dit is voor alle navolgers die over de hele wereld wonen.
     Religieuze boeken hemelen de medestanders (gelovigen) op, en vragen meestal “goede werken” te doen, waarna de volgeling misschien in een hemel kan komen.
     De Bijbel is geheel anders. Dit boek zegt gedicteerd te zijn door God aan een groep Joodse schrijvers tussen 1500 v. Chr. tot 96 na Chr. en handelt voornamelijk over zaken die gebeuren tussen het onstaan van deze schepping en de nieuwe hemel en aarde, als dit universum eens (over minstens 1007 jaar) verbrand zal worden.
     De Bijbel is in wezen een wereldgeschiedenis vanuit het perspectief van God, waarin opvalt dat de mens steeds weer de gruwelijkste rottigheid uithaalt. Zelfs grote helden in dit Boek (zoals David) begaan grove misdaden; het lijkt waarachtig de wereldgeschiedenis wel met mensen van vlees en bloed!
     Wie de Bijbel leest moet toegeven dat niet willekeurig welke Bijbelpassage dan ook toepasbaar is voor ons in 2013.
     De Bijbel is verdeeld in tijdperken, en het tijdperk waarin we nu leven is het Genadetijdperk. D.w.z. het tijdperk waarin het ieder mens vrij staat om te geloven in het evangelie van Jezus Christus. Volgens de Bijbel is Hij God Zelf, Die eens Mens werd (1 Tim. 3:16/ Joh. 1:1-18) en Zich liet doden (aan het kruis) voor onze zonden en werd begraven maar drie dagen later opstond uit de dood (1 Kor. 15:3, 4). Ieder die dit gelooft en dat met de mond belijdt is opnieuw geboren (Joh.3:3 / Rom.10:9)! Dit betekent: alle zonden zijn door God kwijtgescholden! En iedereen die beweert dat dit anders gaat is volgens de Bijbel vervloekt (Gal. 1:8,9). Geen één religieus boek, overtuiging, filosofie of politieke leer heeft een antwoord op datgene wat de mens het meeste kwelt: onvergeven zonde (Rom. 3:23). Geen goede daden of eigen werken verlost de mens, maar het bloed van de Zoon van God Zelf (1 Joh. 1:7). Dit deed/doet God uit genade. Hij hoeft het niet te doen, maar Hij wil niet dat een mensenziel verloren gaat in een eeuwige hel (2 Petrus 3:9). God greep Zelf in, in deze wereld, omdat we het zelf niet kunnen. Dat staat allemaal te lezen in het Nieuwe Testament. Er zijn vele kerken met even zovele leringen, maar we hebben allemaal leren lezen op school. Een eerlijk mens moet toegeven dat het Nieuwe Testament (met overigens het Oude Testament) een eenvoudig Boek is in een moeilijk te begrijpen wereld. De Bijbel zegt: “Die de Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zone Gods niet heeft, die heeft het leven niet” (1Joh.5:12). Het lijkt er echter meer op dat de meeste BijbelGEBRUIKERS (mensen die de Schrift gebruiken voor hun eigen doeleinden; maar niet geloven) er altijd hun uiterste best voor hebben gedaan om zoveel mogelijk redenen bijeen te verzamelen om de Bijbel niet op de letter te geloven. Want DAT is namelijk de kern van het probleem dat in dit artikel aan de orde komt, de meeste mensen accepteren geen enkele of slechts gedeeltelijke autoriteit van de Bijbel over hun persoonlijke leven!!!

     Goed, zo ontstaat in de 1e eeuw het Christelijk geloof. Mensen vertrouwen op het evangelie van Jezus, vormen lokale gemeenten (ander woord voor kerk) en vertrouwen op de Bijbel als Gods openbaring aan de mens (Joh. 1). Bovendien heeft een opnieuw-geborene de Heilige Geest ontvangen om die Bijbel uit te leggen (Joh. 16:13-15). Maar al snel wordt deze eenvoudige, maar levensreddende boodschap verwaterd, gecorrumpeerd en aangevallen door allerlei rituelen (sacramenten), leringen en tradities (liturgie) die niets met de Bijbel te maken hebben. Zo ontstaan vele soorten denominaties (kerktypes), de ene nog valser dan de andere.
     Nu heeft u al een aantal keren de namen Baptist of Bijbelgelovende voorbij zien komen. Als u dit hele artikel gelezen heeft hoop ik dat u begrijpt dat ik daarmee een enorme groep Christenen bedoel, met een enorme variatie aan benamingen, die vanaf de eerste eeuw tot nu geleefd hebben. De centrale vraag die ik met dit artikel probeer te beantwoorden is de volgende: Waarom is het Baptisme (of welke naam men gebruiken wil) zo slecht terug te vinden voor een leek in de kerkgeschiedenis, dat sommigen zelfs denken dat het een obscure afsplitsing is van het Protestantisme?
     Kort door de bocht zou ik alvast kunnen antwoorden dat Christenen die de Bijbel naar de letter geloven en in de juiste context lezen nooit, zoals de Katholiserende en Protestantse kerken, hebben gebouwd aan blijvende koninkrijken op deze aarde. Maar levend in een onzichtbaar Koninkrijk van God was het een zichzelf altijd vernieuwende organisatie met van harte overtuigde gelovigen, ipv lidmaten die getalsmatig de organisatie sterk zouden moeten houden. Hierdoor zijn er weinig voor de wereld belangrijke getuigen achtergebleven in de vorm van gebouwen of historische feitjes als oorlogen gevoerd voor een god.
     Dit artikel zal door velen ook als kort door de bocht ervaren worden. Ik heb het met opzet zo zwart/wit mogelijk opgesteld, zodat maar goed duidelijk wordt waarom het eigenlijk zo’n onzinnige opmerking is om Baptistische stromingen als afsplitsingen van de Protestantse kerk te zien. De historische bewijslast is overweldigend. Kardinaal Hosius, voorzitter van het concillie van Trente, zei al in 1524:
     “Als de Baptisten niet voortdurend gruwelijk gekweld en weggesnoeid door het mes zouden zijn geweest gedurende de laatste 1200 jaar, ze zouden in nog grotere getale rondzwermen dan alle Reformators” (Hosius, brieven, Apud Opera, blz. 112,113).
     Zaken die niet hetzelfde zijn, zijn verschillend!
1.    De Baptistische kerken
2.    De Katholiserende kerken
3.    De Protestantse kerken

1) De Baptistische Bijbelgelovende kerken zijn groepen als de Baptisten, Doopsgezinden, Mennonieten, Vergadering van Gelovigen etc. In wezen zijn alle Christenen die de Nieuw Testamentische leer van de Bijbel, bedoeld voor Christenen, willen navolgen, Bijbelgelovend. Ze geloven de Schrift, zoals die geschreven is, zonder toegevoegde openbaringen. Dat de buitenwacht hier niet zoveel van weet heeft te maken met m’n inleiding. Bijbelgelovenden zijn mensen die geloven dat ze opnieuw geboren zijn en de rest van hun leven wijden aan de Heere, hun levensheiliging en het verbreiden van het evangelie aan anderen, om zo die anderen hun zielen te redden van de hel. Politiek, macht, wereldoverheersing en de daarbij behorende prestige-objecten als Kathedralen, schatten en invloed in een landsbestuur zijn niet belangrijk (of zouden het niet moeten zijn).
     Dat veel mensen niets weten van de geschiedenis van deze Bijbel-gehoorzamende Christenen, komt omdat ze niet veel hebben nagelaten wat men vermeldenswaardig vindt in de geschiedenisboeken. Bovendien zijn ze meestal vreselijk vervolgd door andere kerken en religies, maar bovenal door de Rooms Katholieke kerk. Er wordt geschat dat er in de periode tussen de 4e en 21e eeuw, tussen de 50 en 68 miljoen Bijbelgelovenden (en Protestanten) zijn gedood door de RK-kerk alleen. Nederland ontstond als Republiek in de 16e eeuw juist n.a.v. een opstand tegen een RK-regime, die in een gebied met ± 1 miljoen inwoners zo’n 30.000 tot 50.000 Christenen doodde, vooral Baptisten. Hierdoor verkoos de jonge Republiek een bevoordeelde kerk (Gereformeerd) maar geen staatskerk! Eén van de grootste zegeningen ooit, en door de latere V.S. nagevolgd. Immers, iedere staatsreligie begint al snel andersdenkenden te vervolgen. De Protestanten van de Gereformeerde kerk wilden maar wat graag de Staatskerk worden hier, omdat ze vonden dat dát de wil van de Heere was, maar ze kregen hun zin niet. Baptistische groepen deden in dit debat niet mee, omdat ze in de eerste plaats aanvankelijk gedecimeerd waren na de kettervervolgingen, en daardoor getalsmatig in veel gebieden niet zo veel meer voorstelden. Ten tweede vonden deze stromingen dat ze zich niet moesten binden met de wereld door politiek te bedrijven, ook toen ze in een aantal landstreken weer in de meerderheid waren, zoals in Friesland (tot in de 18e eeuw de provincie met de meeste inwoners, ná Holland). De later onder punt 2 en 3 beschreven kerktypen volgen in meer of mindere mate de “vervangingsleer” van Augustinus na (die ik daar beschrijven zal). Een Bijbelgelovende wijst dit af.

     Door de eeuwen heen zijn Bijbelgelovende Christenen in allerlei gedaanten onafhankelijk van elkaar ontstaan over de hele wereld. Zolang er maar een Bijbel was. Andere kerktypen, die politieke macht hadden verworven, noemden hen al snel ketters. Vaak kreeg een groep een scheldnaam die sloeg op de oprichter of op een geloofspunt. Deze naam verwerd vaak tot een Geuzennaam (Hand. 11:26 – in Antiochië, in de eerste eeuw, werden volgelingen van Jezus bijvoorbeeld voor het eerst spottend Christenen genoemd). Soms werden deze groepen geheel uitgeroeid of soms verwaterde de overtuiging in enkele generaties: immers, je behoort volgens de Bijbel tot de gemeente als je het evangelie van Jezus hebt aangenomen. Automatisch vanaf je geboorte behoren tot een kerk zegt niets over de latere overtuiging. In vele bronnen zijn vaak rare zaken te lezen over deze groepen, omdat ze zijn geschreven door hun ideologische tegenstanders. Vindt men bronnen van deze groepen zelf dan blijkt dat er weinig verschil is tussen een Baptist uit de V.S. in de 19e eeuw, of een Mennoniet uit de 16e eeuw of een Kathaar uit de 5e eeuw etc. En ook in de onder punt 2 en 3 genoemde kerken zitten vele individuele Bijbelgelovers. Ze zitten echter in een organisatie die een gedeeltelijke Bijbelse leer brengt, soms omdat er geen ander alternatief is, soms omdat het te gevaarlijk is om openlijk uit te komen voor hun eigen Bijbelgelovende overtuiging.

     Omdat Bijbelgelovende stromingen vanuit een andere logica redeneren hebben ze niet zoveel aan hun “PR” gedaan in de wereld. En onbekend maakt onbemind. Toch heb ik het hier over miljarden mensen vanaf de eerste eeuw tot nu. Om een idee te geven (in een ongeveer chronologische volgorde): Christenen/ Montanisten/ Katharen (hier komt het woord ketter uit voort. Deze mensen niet verwarren met Gnostische groep uit de middeleeuwen) / Donatisten/ Paulisianen/ Ana-Baptisten/ Albigensen/ Waldensen/ Wederdopers/ Mennonieten/ Doopsgezinden/ de Broeders/ Baptisten/ Bijbelgelovenden.
     Altijd als een van deze stromingen verwaterd of verdwijnt komt er een zichzelf vernieuwende gemeente voor in de plaats die de Bijbelse overtuiging voortzet. Zo deed vanaf de 19e eeuw wereldwijd de naam Baptist opgeld. Echter, na 1900 zet in vele van deze zichzelf Baptist noemende groepen het verval in. Ten eerste omdat er miljoenen volgelingen zijn vermoord in de communistisch landen, ten tweede omdat vele volgelingen de Bijbel niet meer serieus nemen, en deze zelfs vervangen door een RK-bijbel (daarover later meer). Momenteel voeren veel kerken de naam Baptist, terwijl een Bijbelgelovende van pakweg 100 jaar geleden zich niet zou willen verbinden aan zo’n groep. Hieruit is de laatste 60 jaar een nieuwe groep ontstaan die zich maar Bijbelgelovende Baptist noemt. Ze zetten de NT-leringen voort en gebruiken dezelfde Bijbel, zoals die er altijd geweest is. Natuurlijk zijn er ook vele sekten ontstaan vanuit de Baptistische kerken. De bekendsten nu zijn de Pinkster- en Charismatische kerken. Ze voegen toe aan de Bijbel (ze vinden dat ze regelmatig nieuwe openbaringen van Gods Heilige Geest ontvangen, terwijl in de Bijbel staat dat de Heere niets toevoegt aan de Schrift, totdat Hijzelf terugkomt naar de wereld), of zoeken toenadering (oecumene) met andere kerktypen.

2) Al snel als de kerk ontstaat zijn er ook kerk-“geleerden” die andere leringen brengen dan de Bijbel voorschrijft. Als Keizer Constantijn dan na 312 het Christendom tot staatsgodsdienst verheft in het Romeinse Rijk is er snel een tweedeling tussen Bijbelgelovende Christenen en de staatskerk, voornamelijk omdat een kerk zich niet zou moeten binden met deze wereld (2 Kor. 6:14-18). Mensen als Origenes hebben dan al geopperd dat de Bijbel vooral niet letterlijk, maar allegorisch, figuurlijk gelezen moet worden.
     De staatskerk die ontstaat (ook in Perzië) zorgt voor vervlakking. Velen worden lid om zo mee te kunnen draaien in de maatschappij (overheidsbaantjes die men alleen mag bekleden als men tot de staatskerk behoort) en niet uit overtuiging. Vele gebruiken verworden tot sacramenten (simpel gezegd: zelfbedachte rituelen waardoor mensen door deelname alleen “verbeterd” worden, maar die niet in de Bijbel zijn terug te vinden), die alleen bedient mogen worden door een Priester. Deze is in wezen een intermediair tussen de leek en God, terwijl de Bijbel leert dat ieder mens rechtstreeks toegang heeft tot God na de wedergeboorte, door gebed en het lezen van de Bijbel.
     Tussen pakweg 312 en 600 is er een proces gaande waarin deze staatskerken Katholiek kunnen worden genoemd. De naam Katholicos zegt het al: de algemene kerk, m.a.w. de ware kerk. Wie hier niet toebehoort is een ketter, die al snel vervolgd wordt door deze algemene kerk, omdat deze de machtsmiddelen ontvangen heeft om dat de doen. In de 4e eeuw brengt deze Katholieke kerk haar eigen Bijbel voort – de Vulgaat. Dit is een vertaling gebasseerd op enkele zeer gecorrumpeerde manuscripten uit de 3e en 4e eeuw die door andere Christenen worden afgewezen. De verschillen zijn aanzienlijk. De Vulgaat verschilt in het N.T. op ruim 6.000 plaatsen t.o.v. de Bijbel die er al 250 jaar was. Deze tweedeling is er tot op de dag van vandaag. De latere Rooms Katholieke kerk heeft een Vulgaat Bijbel, terwijl andere kerken Textus-Receptus- of meerderheidsteksten, die vanaf de 16e eeuw Reformatie-Bijbel genoemd wordt, gebruiken.
     Bijbelgelovenden, Baptisten, protestanten en vele andere hebben één Bijbel die wordt gedekt door 99% van alle manuscripten (ruim 5.500 Griekse manuscripten van het Nieuwe Testament bestaan ook nu nog). Ze doen altijd hun best om deze in zoveel mogelijk talen te vertalen, omdat een Bijbel gelezen moet worden. Er is een complete Bijbel in het Grieks rond 150, Latijn 157, Aramees 170, Gotisch 360, en grotendeelse vertalingen in het Angelsaksisch vanaf 600, Duits 800, Saksisch/Fries 840, en nog vele andere talen. Deze volksvertalingen zijn dus meestal géén vertalingen van de RK-Vulgaat!
     De RK-kerk houden hun Vulgaat en tot in de 20e eeuw blijft deze in het Latijn omdat de volgeling de inhoud niet hoeft te kennen (zoals mijn in 1924 geboren RK vader nog altijd wist te vertellen).
     Overigens, na 1881 worden de meeste goede Bijbels in de wereld vervangen door gecorrumpeerde versies gebasseerd op de RK Vulgaat, terwijl deze teruggaat op 1% van de manuscripten uit de 3e en 4e eeuw! In de Nederlandse taal is tegenwoordig alleen de Statenvertaling een wetenschappelijk betrouwbare Bijbel.
     Als het West Romeinse Rijk ten onder gaat in de 5e eeuw, formuleert Augustinus een aantal onbijbelse geloofsleren die gretig door de RK kerk zullen worden overgenomen.
     De ergste is wel de vervangingsleer. HET centrale thema van de hele Bijbel (komt meer dan 500x voor) is niet de Christelijke kerk maar Jezus, Die als Koning regeert over de wereld en het universum vanuit Jeruzalem met Zijn Joodse volk voor 1.000 jaar (het 1.000-jarig vrederijk) en daarna voor eeuwig over een nieuwe hemel en aarde. Alle behouden gelovigen (Christenen) bewonen het Nieuwe Jeruzalem (Openb. 20-22/ Hebr. 8:8-13/ Rom. 11:26,27/ Zach. 14:9/ Joël 3:16,17/ etc, etc, etc).
     Augustinus redeneert: “als wij nu in een Katholieke staatskerk zitten, die niet meer wordt vervolgd (terwijl vele Christenen vervolgd werden en worden) dan moet dit wel het 1.000-jarig vrederijk zijn! Maar blijkbaar moeten al die passages uit de Bijbel niet letterlijk worden genomen (al geleerd van Origenes). Want: Ten eerste is nergens een Koning Jezus te zien Die over de wereld regeert. Ten tweede zien we veel Joden, maar die geloven niet in Jezus.” Augustinus’ conclusies zijn:
·         I.p.v. een letterlijke Jezus is de kerk de instantie die de wereld moet regeren. Als machtsmiddelen zijn politiek en oorlog toegestaan.
·         Al die 500+ passages uit de Bijbel waar Jezus met de Joden regeert zijn niet letterlijk. Dat Joodse volk heeft blijkbaar afgedaan. Sterker nog, de kerk is in de plaats gekomen van het Joods volk. Dit leidt tot een gruwelijk antisemitisme

     Met deze vervangingsleer raken veel kerken er nog meer aan gewend om zich te bemoeien met deze wereld en de Bijbel niet meer te zien als Gods gegeven openbaring en de uiteindelijke autoriteit over het leven van een gelovige. In de kerk die zal uitgroeien tot de Rooms-Katholieke kerk zal de leider, de paus, zichzelf zien als de Pontifex Maximus. Hij is het hoofd over de wereld, zowel politiek als religieus. En iedereen die dit niet snapt is een ketter. En omdat er geen letterlijke Jezus is Die over de wereld regeert, ziet de paus zichzelf als de plaatsvervanger van Jezus, en dus als hoofd van de kerk. Dus naast hun valse bijbel hebben Rooms Katholieken nog een bron van “goddelijke” openbaring: alles wat de paus zegt.
     Van alle Katholiserende kerken is de Rooms Katholieke de grootste, machtigste en bekendste. Alle andere Katholiserende kerken, zoals de Grieks/ Russisch/ Servisch/ Bulgaars/ Armeens/ Georgisch Orthodoxe, Syrisch/ Iraaks/ Nestoriaans Katholieke, Koptische of Ethiopische kerken (en nog wel meer) hebben minder van de Bijbel afwijkende leren dan de Rooms Katholieke kerk, maar wat hen allen bindt is de organisatie-structuur. Al deze kerktypen organiseren zich in sterke structuren met plaatselijke priesters, bischoppen, kardinalen en patriarchen. Er is geen plaats voor een onafhankelijke gemeente die verantwoordelijk is voor haar eigen daden, zoals het NT voorschrijft. Daarnaast zijn de organisaties vaak verstard in een strakke liturgie en gebruiken. Iemand is van de wieg tot het graf lid van zo’n groep, zonder zelf ooit bewust een stap in het geloof gezet te hebben naar Jezus Christus als persoonlijke Verlosser.
     Naast onvergeven zonde, is wel het grootste probleem voor de meeste mensen de Bijbel te lezen en te nemen zoals Die is!

3) De protestantse kerken onstaan vanaf 1517, als Luther zijn 95 stellingen op de deur van de slotkerk te Wittenberg timmert.
     In de RK-kerk zijn er in die tijd velen die doorkrijgen dat de RK-leer niet Bijbels is. Dat ziet men, doordat het steeds eenvoudiger is om stukken Bijbel te lezen te krijgen, en omdat het schandelijke gedrag van de RK-clerus steeds duidelijker te zien is. In alle voorgaande eeuwen kon een twijfelende Rooms Katholiek een stap in geloof zetten en naar een Bijbelgelovige groep gaan (met gevaar voor eigen leven).
     Ook in de 16e eeuw groeien de Baptistische gemeenten als kool (vooral in Nederland), maar velen van hen worden door de RK vermoord. Het lukt kerkhervormers als Luther, Calvijn en Zwingli wel om grote groepen uitgetreden RK te organiseren en verzet te bieden tegen de RK. Dit komt omdat Protestanten in wezen half bekeerde RK zijn!
     De beste punten zijn dat ze Bijbels gaan vertalen, drukken en iedereen aanmoedigen om deze te gaan lezen. Iemand als Luther snapt Efeze 2:8,9. Iemand wordt verlost door Jezus, zonder goede daden, aflaten, sacramenten of een paus. Héél veel RK-leringen (zoals Maria-verering, het vagevuur of kloosters) worden ontmaskerd als zeer onbijbels. En de paus kán geen plaatsvervanger van God zijn (Matt. 23:8-10).

     Maar aan de onbijbelse leer als de kinderdoop houden protestanten vast. Terwijl de Bijbel oproept je te laten dopen nadat je bewust tot geloof gekomen bent. En die doop is dan alleen maar een getuigenis van iemands wedergeboorte. En aan de vervangingsleer houden Protestanten ook vast, in die zin dat ze alle profetieën over Israël en het regeren met Jezus over de wereld wegwuiven met de redenatie dat Israël heeft afgedaan en de Protestantse kerk de geestelijke voortzetting is van Israël. En waar Protestanten de macht krijgen laten ze Baptisten terechtstellen om hun “ketterse” ideeën (zoals in Zwitserland).
     Maar het belangrijkste is wel dat de Protestanten blijven geloven dat zij over de wereld horen te heersen als instrument van God. Dit houdt in dat Protestanten zich politiek organiseren en zich bezighouden met regeren en oorlog. Hierdoor komen zij ook “in het nieuws” zoals de Katholieke kerken, maar de onwereldse Bijbelgelovigen niet.
     De zeer veel gehoorde bewering dat Baptisten/ Doopsgezinden/ Mennonieten etc. protestantse stromingen zouden zijn, klopt in het geheel niet!. Doperse, Bijbelgelovende Christenen zijn er vanaf de eerste eeuw geweest. De Protestanten verschijnen in de 16e eeuw, als velen protesterend de RK-kerk verlaten.
     Een ander nadelig punt van de protestanten is om grote delen van de Bijbel te vergeestelijken waar dit niet hoort, of grote delen die juist niet gelden voor deze genadetijd toe te passen in hun leer. Het gevolg is dat protestantse theologen kilometers boeken moesten schrijven om zo te trachten hun warrige leringen in de pas te laten lopen met de Bijbel (zoals bijvoorbeeld de Predestinatie leer, maw alles is reeds door God van tevoren voorbeschikt. In hoeverre heeft de mens nog een persoonlijke keuzevrijheid? Men komt daar maar niet uit, omdat het niet in de Bijbel staat). De doorsnee lidmaat was het spoor al gauw bijster. Toen de secularisatie inzette in de 19e eeuw liepen de protestantse kerken dan ook leeg, terwijl de kerken zelf steeds meer water bij de wijn deden bij hun leringen. Heden ten dage zijn de meeste protestantse kerken niets meer dan een leeg omhulsel. Een uitgeholde organisatie, zoals onze PKN.
     Alleen kleine Protestantse groepen konden/wilden vast houden aan hun leringen. En sommigen keerden terug naar Bijbelser standpunten in de 20e eeuw toen ze zagen wat er in de wereld gebeurde (zoals de oprichting van de staat Israël in 1948).

De Bijbelgelovige leer

Tot slot nog, zo bondig mogelijk, de geloofsbelijdenis van Bijbelgelovende Baptisten.
     Zoals gezegd zullen veel Baptisten een aantal punten niet eens meer snappen, omdat ze een valse bijbel gebruiken. Vele Protestanten zullen de meeste punten niet erkennen omdat ze altijd al moeite gehad hebben de Bijbel naar de letter te geloven. En de RK ervaart het meeste nog steeds als ketters.
     Wij zijn een Bijbelgelovende Baptisten Gemeente, een plaatselijke, onafhankelijke, Bijbelgelovende gemeenschap die de Bijbelse principes van een Nieuw Testamentische gemeente predikt, leert en praktizeert zoals wordt onderwezen in het woord van God.

De Bijbel
     We geloven dat de enige, absolute, gezaghebbende regel voor geloof en praktijk het volmaakte, bewaarde woord van God is, voor Nederlands-sprekenden de SV 1637, de Statenbijbel (uitgave GBS, Leerdam; 2 Tim.3:16, Psalm 12:7-8).

Godheid.
     We geloven dat dat er één God is, die eeuwig is in drie personen: God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest - die gelijk zijn in macht en heerlijkheid en Dezelfde.

Jezus Christus
     We geloven dat Jezus Christus God is, in Zijn maagdelijke geboorte, Zijn plaatsvervangende dood voor zondaars, Zijn letterlijke, lichamelijke opstanding en Zijn letterlijke lichamelijke hemelvaart en terugkeer naar deze aarde om duizend jaar te regeren. (1 Tim.3:16, 1 Kor.15:3-4).

Goede werken
     We geloven dat iedere religieuze persoon die vertrouwt op de sacramenten, de tien geboden, de kerk of zijn moraal om zich voor God te rechtvaardigen veroordeeld zal worden bij het oordeel voor de grote witte troon en verbannen wordt naar de poel des vuurs, omdat hij/zij in zijn/haar eigen gerechtigheid in plaats van die van Jezus Christus heeft geloofd. (Rom.4:5,10:3-4).

Doop
     We geloven dat de waterdoop voor de wedergeboren gelovige dient plaats te vinden in water door onderdompeling in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. (Mat.28:19).

Gemeente Inzettingen
     Doop en avondmaal omvatten de enige twee schriftelijke inzettingen voor de gemeente, doch geen van beiden heeft reddende macht (Luk.22:19,20).

Eeuwige zekerheid
     We geloven in de eeuwige zekerheid van de opnieuw geboren gelovige als onderdeel van het lichaam van de Heere Jezus Christus en we onderschrijven een lichte bedelingenleer, wanneer we die verzen bespreken in het Nieuwe Testament die anders lijken te leren. (Joh.10:28, Rom.8:38-39).

Afscheiding
     We geloven dat Christenen moeten proberen godvruchtige levens te leiden en zich zoveel als mogelijk afscheiden van de wereld en haar verzoekingen en lusten. Dat zij elkaar dienen te bemoedigen en te dienen en vrijgevig proberen iedere Bijbelgelovige dienst te ondersteunen die actief probeert mensen tot Jezus Christus te leiden. (Rom.12:1, 1 Petrus 2:11-12).

Kerk en Staat
     We geloven in de absolute scheiding van kerk en staat en dat de staat niet het recht heeft enige plaatselijke gemeente te dicteren hoe zij haar diensten, samenkomsten of eigendomszaken regelt (Hand.5:29). Iedere Christen is onderworpen aan de overheid en  dient voor haar te bidden. (Rom.13:1-7, 1 Tim.2:1-4).

Wederkomst van Jezus Christus
     We geloven in de onmiddelijke terugkeer van de Heere Jezus Christus naar deze aarde om Zijn “bruid” weg te voeren voordat Daniëls zeventigste week (“de Tijd van Jakobs verdukking”) begint. Dat Hij terug zal keren na de „Bruiloft van het Lam“ om over het „Huis Jakobs“ te regeren in Jeruzalem op de „Troon Davids“ (1 Thess.4:16-17, Luk.1:32-33).

Zeven geheimenissen/verborgenheden
     God gaf 7 geheimenissen aan de kerk in het Nieuwe Testament in deze genadetijd. Ze zijn niet te verklaren, maar te aanvaarden in geloof alleen.
① God het Woord werd Jezus in het vlees (1 Tim.3:16; Joh.1:14).
② Christus woont in de wedergeborene! (Gal.2:20; 2 Kor.6:10)
③ Alle wedergeborenen vormen Jezus’ Lichaam/ Bruid (Ef.5:25+29-32; Ef.2:6; Ef.3:3-6).
④ Israëls blindheid en herstel (Rom.11:25-29; 1 Thess.2:14-16; Gen.12:2+3; Ezech.37:24-28; Hebr.8:8-13).
⑤ Babylon de Grote Hoer = de kerk van Rome als organisatie die altijd Christenen zal vervolgen, en als organisatie de antichrist ten dienste zal staan (Openb.17:3-18:10; Openb.2:20-23).
⑥ De antichrist: de grote wereldleider, die als immitator van Jezus de wereld in het verderf stort in een periode van 7 jaar, die Grote Verdrukking wordt genoemd (2Thess.2:2-12; Openb.13:18; 1Joh.2:18-23+4:1-3).
⑦ De opname van de gemeente, vóór de Grote Verdrukking (1 Kor.15:51-52; 1Thess. 4:15-17).

De Weg tot Redding
     Ieder mens dient gered te worden
    „Gelijk geschreven is: Er is niemand rechtvaardig, ook niet een“ (Rom.3:10).
    „Want zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods“ (Rom.3:23).

Er is een straf op de zonde – eeuwige dood
    „Want de bezoldiging der zonde is de dood, maar de genadegift Gods is het eeuwige leven door Jezus Christus onzen Heere“ (Rom.6:23).
    „En gelijk het den mensen gezet is, eenmaal te sterven, en daarna het oordeel“ (Heb.9:27).

Gods voorzorg voor uw zondige toestand – Jezus Christus
    „dat Christus gestorven is voor onze zonden, naar de Schriften; En dat Hij is begraven, en dat Hij is opgewekt ten derden dage, naar de Schriften (1 Kor.15:3-4).
    „Maar God bevestigt Zijn liefde jegens ons, dat Christus voor ons gestorven is, als wij nog zondaars waren“ (Rom.5:8).
   „Hoeveel te meer zal het bloed van Christus, Die door den eeuwigen Geest Zichzelven Gode onstraffelijk opgeofferd heeft, uw consciëntie reinigen van dode werken, om den levenden God te dienen?“ (Heb.9:14).

U kunt gered worden – op dit moment.
   „Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat Hem God uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden. Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid, en met den mond belijdt men ter zaligheid“ (Rom.10:9-10).
   „Want een iegelijk, die den naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden“ (Rom.10:13).

     U kunt bidden en de Heere vragen: “Heere Jezus Christus, wees mij zondaar genadig en red me van de hel. Met een boetvaardig hart aanvaard ik U nu als mijn persoonlijke Redder die voor mijn zonden betaald heeft met Uw kostbaar bloed".

Aan te raden literatuur:

Een zeer beknopt lijstje met te raadplegen literatuur:

Caroll, Trail of Blood, the history of Baptist Churches from the time of their Founder, to the present day, 1930
     Briljant in zijn eenvoud. Iedereen die geïnteresseerd is in kerkgeschiedenis zou hiermee moeten beginnen. Caroll beschrijft niet een enorme groep kerken door de eeuwen heen met al de monumenten, schatten , politieke intriges en godsdienstoorlogen, maar begint eerst op te sommen hoe de kerk er volgens het Nieuwe Testament hoort uit te zien. Van daaruit vertrekt hij in de eerste eeuw en beschrijft dan beknopt welke Christenen hieraan trouw bleven, en nog beknopter welke afgleden in onbijbelse praktijken.

P. Schaff, The history of the Christian Church, 1890 (8 delen)
     Een klassieker met enorm veel feiten over alle kerktypen.

P.S. Ruckman, The history of the New Testament Church,
Vol.1) 4 B.C. – 1600 A.D. (1982)
Vol.2) 1600 A.D. - (1984)
     De kerkgeschiedenis vanuit het perspectief van een Bijbelgelover.

R. Matzken, Handelingen der Gemeente,
Deel 1) Van Apostelen tot Reformatie (1985)
Deel 2) Van Reformatie tot Maranatha (1986)
     Eén van de betere kerkgeschiedenissen in het Nederlands geschreven.

J. Martin, Atlas zur Kirchengeschichte, 2004
     Deze RK kerkatlas overtreft andersoortige atlassen door de grondigheid van de kaarten. Hierin zijn ook kaarten opgenomen van “ketterse” Baptistische groepen toen die volgens vele leken tegenwoordig, nog niet konden bestaan.

T. Armitage, History of the Baptists traced by their Vital principles and practices, from the time of our Lord and Saviour Jesus Christ to the year 1886, New York 1887
     Eén van de grondigste werken in zijn soort (en tegenwoordig weer gemakkelijk te verkrijgen).

A. Snijders, ’T Was Anders, een andere kijk op Willibrord en Bonifatius, 2007
     Toegankelijk en nog verkrijgbaar boekje over de kerstening van het gebied dat nu Nederland vormt. Het RK had hier niet zoveel mee te maken.

S. Blaupot ten Cate, Geschiedenis der Doopsgezinden in Friesland, 1839
Idem, Groningen, Overijssel en Oost-Friesland, 1842
Idem, Holland, Utrecht en Gelderland, 2 delen, 1847
     Deze klassieker beschrijft alle Baptistische gemeenten in Nederland vanaf de 16e eeuw. Is ook als facsimile uitgebracht of op CD-rom.

T. de Vries, Ketters, veertien eeuwen ketterij, volksbewegingen en kettergericht, 1982
     Hoort u het eens van een ander! Een atheïstische communist beschrijft hier kerkgroeperingen die voor hem overduidelijk niet Katholiek of Protestants zijn. Hij wilde hierin oer-communisten zien, maar is vanuit Christelijk perspectief tenminste onbevooroordeeld.

C. Trompetter, Eén grote familie, Doopsgezinde elites in de Friese Zuidwesthoek 1600-1850 / Doperse Documentaire reeks # 4, 2007
     Na Protestanten en Katholieken worden tegenwoordig door historici de Baptistische elites in Nederland onderzocht. Men is nieuwsgierig naar de positie en invloed van Dopersen in onze samenleving. Deze was groot en aanzienlijk (zie Blaupot ten Cate maar). Daar is nu weinig van terug te vinden daar Baptisten geen bouwers van “wereldse imperia” zijn.

Thieleman J. Van Braght, De Martelarenspiegel, of de Weerloze Christenen die zich lieten dopen alleen op grond van hun geloofsbelijdenis en leden en stierven als getuigenis voor Jezus, hun Redder, vanaf de tijd van Christus tot het jaar 1660, 1660
     Een boek met meer dan 30.000 verslagen van gelovigen die gedood werden om hun geloof, hét martelarenboek voor Baptistische kerken. Het gênre van Martelarenboeken is nu onbekend geraakt maar eeuwenlang hadden Bijbelgelovers en Protestanten dikke exemplaren hiervan in huis om maar niet te vergeten dat het geen vanzelfsprekendheid was om zijn geloofsovertuiging in alle vrijheid te kunnen belijden. Zo hadden de Protestanten in Nederland het Martelarenboek van Haemstedius (Historie der martelaren – 1665) en de Engelsen John Foxe (Book of martyrs).

G.A. Riplinger, New Age Bible Versions, 1993
     Voor Christenen hoort alles met de Bijbel te beginnen. Dit standaardwerk vertelt over het geknoei met vele bijbelversies.

idem, In Awe of Thy Word, 2004
     Vertelt hoe de Bijbel, en dan niet de RK-versie, woordelijk bewaard is gebleven vanaf de eerste eeuw tot nu.
     Toont heel nuchter aan dat al het geknoei van zogenaamde Bijbeldeskundigen tegenwoordig niet zoveel te maken heeft met nieuwe wetenschappelijke inzichten, maar voortkomt uit de wens om aan te tonen dat er fouten in een Bijbel zouden staan.

N.C. Verhoef, God schreef maar één Bijbel, 1997
     Alles wat men weten wil over Bijbelcorruptie, in de Nederlandse taal. Toont, net als Riplinger, overduidelijk aan dat een andere (gecorrumpeerde) bijbel, een andere leer voortbrengt.